Oor die helfte!

Goeie oggend allmal, (Fijne sinterklaas)

Wat een heerlijke ochtend, het is 7 uur en nu staat er al een snorretje water onder mn neus van de warmte. Maar hoezo zo vroeg al buiten in de zon? Nou dames en heren, daar ging het volgende aan vooraf. Begin oktober zijn Michiel en ik samen met Marjolein naar George geweest om een aanvraag te doen voor de verlenging van het visum. Na te veel betaald te hebben kregen we een bonnetje mee waarmee we de aanvraag konden tracken. Twee weken terug schoot mij het opeens weer te binnen, oh jaa.. dat is er ook nog. En warempel, het visum lag al te wachten om in ons paspoort geplakt te kunnen worden. Na dit aan Marjolein te hebben verteld, aangezien zij mee moet als chauffeur, kwam zij met het volgende voorstel. De moeder van Michiel en haar vriend (prive-chauffeur) komen hier eind november, zij gaan naar Knysna toe, iets voorbij George is dat, als het mag zouden jullie eventueel mee kunnen zodat jullie het visum op kunnen halen en dan zijn jullie ook gelijk een lekker weekendje weg. Voor Michiel was dit natuurlijk super, aangezien hij dan met zijn familie lekker een paar daagjes weg kan. Zelf vond ik het wel een beetje lastig, aangezien ik een ‘vreemde’ voor hun ben die dan eventjes mee gaat tijdens hun vakantie. Maar zij boden het eigenlijk zelf aan of ik het leuk vond om mee te gaan, dus dat was helemaal geweldig. En daar zit ik dan, op een ligbed op de patio te kijken naar een meer met bergen op de achtergrond waar je alleen maar vogels en krekels kunt horen. Vrijdag na nog bij het ontbijt gewerkt te hebben gingen we op pad. Eerst hebben we even koffie gedronken bij een game reserve waar zij de vorige dag een safari hadden gemaakt. Daarna zijn we doorgegaan naar George om het visum op te halen. Michiel was als eerst aan de beurt, en ja hoor.. die klojo’s kunnen ook nog een fout maken ook nog. Bij de aanvraag hadden we einddatum maart erin gezet. Dan kunnen ze het nog zo verkloten om 4 februari erop te zetten. Nu heeft Michiel alles nog een keer in moeten vullen en nog een keer de vingerafdrukken moeten geven zodat hij voor februari nog gezellig een keertje langs mag komen om nu hopelijk wel het goede visum te komen ophalen. Bij mij was alles gelukkig wel in orde. Na deze verschrikking hebben we ergens lekker geluncht en toen op naar Knysna. In Zuid-Afrika is niet alles logisch, en daarom hebben ze ook twee dezelfde straatnamen in 30 minuten afstand, waarbij we dus eerst op het eerste adres waren om bij het hotel in te checken. Maar nee, helaas moesten we nog een half uurtje doorrijden. Bij poging twee kwamen we dan wel op het goede adres aan. Prachtig uitzicht, prachtige locatie, prachtig zwembad en praktische kamers. Dat was geen verkeerd adres om twee nachten te verblijven. Die eerste avond hebben we nog even gezwommen en daarna ergens lekker gegeten. De volle dag zijn we begonnen met eten, het ontbijt, en daarna zijn we de boot opgegaan. De kust in de Western Cape is bekend om zijn walvissen die langskomen in de lente. Dus dan moet je wel een keer een walvis hebben gespot. De boot op, nee hoor… Hanneke is niet zeeziek. Nee precies, na het eerste stuk overleeft te hebben waar je met een beste snelheid over de golven kletterde ging de boot stil liggen om de walvissen te kunnen spotten. En vanaf dat moment ging het mis. Eerst kwam de duizeligheid en toen kwam het lekkere ontbijt van ’s ochtends omhoog. Niemand had wat te eten bij zich aan boord voor de walvissen, dus Hanneke was wel even sociaal om ze te gaan voeren. Phoe.. de rest van de rit heb ik achterin bij de stuurman gezeten, waar het schommelen minder erg is. De rit was prachtig, waarbij we ook nog een paar walvissen hebben gezien, super ervaring! Daarna eventjes een kopje thee gedronken om de maag te laten zakken en toen op naar The Heads, eerst even lekker geluncht en daarna een paar uitzichtpunten bezocht, wauw! Dat dit land zoveel verschillen kent is niet te geloven, prachtig! Toen bij het hotel de rest van de middag doorgebracht aan het zwembad. ’s Avonds kwam er een power cut, welcome to Africa. Dan gaat de stroom er even af voor een paar uur, waarbij de hele regio of stad zonder elektriciteit zit door waarschijnlijk werkzaamheden. Maar dat was dus die avond. De eerste helft van het diner zijn we vergezeld door kaarsen en de rugby wedstrijd. Daarna gingen de lichten weer aan, waardoor we eindelijk konden zien wat we aten. Het was een tapas restaurant, waarbij je ook Zuid-Afrikaanse gerechten had. Leuk om mee te maken. De volgende dag weer ontbeten. Dat eten gaat echt maar door hier, je hebt er zelf geen weet van, maar eigenlijk zit je de gehele dag gewoon te vreten, waarbij de rest bijzaak is. Na het ontbijt hebben we uitgecheckt waarna we weer de weg op gingen. De zeven pas weg ging helemaal door de bergen en halverwege zijn we er vanaf gegaan. We kwamen toevallig langs een hotel waar mijn moeder en ik slapen in februari dus we hebben besloten om hier een kijkje te gaan nemen. Teniqua Tree Tops, eerst weet je niet wat je erbij voor moet stellen, maar als je het gezien hebt wil je er niet meer weg, onbeschrijfelijk. Foto’s worden toegevoegd. De eigenaar wist ons een leuk plekje voor lunch aan te raden, dus op weg gingen we dan maar weer. Pilipili heette het en je zat er letterlijk met je voeten in het strand, weer een moment van verwondering. Lekker gegeten, mooie foto’s geschoten en weer de auto in. Op naar Oudtshoorn, De Zeekoe was de volgende bestemming. De weg ernaar toe was zandering, maar je blijft verwonderd staan over het landschap. Van de kust en het strand na eindeloze vlaktes dor gras en bergen. De zeekoe is een apart hotel, waarbij de receptie ergens ligt en de huisjes op 2.5 kilometer afstand aan een meer. Het is een grote cabine met een muur tussen de ene en de andere slaapkamer, de woonkamer en de badkamer, zonder plafond. Joke en Ad hadden dit voor hunzelf geboekt, maar omdat het bleek dat er dus twee slaapkamers waren mochten Michiel en ik hier ook verblijven. ’s Avonds gegeten en toen naar bed. De volgende ochtend heb ik dit eerste stuk van het verhaal geschreven, maar toen gingen we ontbijten dus helaas heb ik niet verder kunnen schrijven. Op dit moment wanneer ik dit verhaal afmaak zit ik in de receptie omdat er geen diner is vanavond en ik nog moet wachten op de check in en daarna de turn downs nog moet doen. Als het lekker weer was had ik ook buiten kunnen zitten, maar gisteren en vandaag giet het met bakken uit de lucht. Zo erg dat er emmertjes in het restaurant moeten staan voor lekkage… maar goed, om het weekend nog even compleet te maken. Na het ontbijt hebben we uitgecheckt en zijn we naar de Struisvogel boerderij gegaan. Hier hebben we een rondleiding gehad, waar we de vogels mochten voeren, erop mochten zitten, ze mochten berijden, de kleintjes vast mochten houden, op hun eieren mochten staan en nog meer. Het was echt super om mee te maken. Daarna zijn we door de townships van Oudtshoorn gereden, waar de kleuringen woonden. We hadden een gids en het was echt bijzonder om mee te maken. Dat er nog zo’n groot verschil bestaat, niet te geloven. De mensen zijn zo arm dat hun leven eigenlijk niks voorstelt, daarom gaan ze drinken en liggen ze ’s ochtends al laveloos op straat zodat anderen diegene moet helpen met lopen. Wauw! Daarna zijn we naar De Kloof gereden en eind goed al goed. Zo’n mooie trip ga ik ook met mijn moeder maken. Het zal iets uitgebreider worden, maar dat zullen jullie op het eind wel lezen. Alle accommodaties zijn al geboekt, alleen de auto nog. Dat zal nog een uitdaging worden, het rijden aan de linker kant van de weg.. eens moet de eerste keer zijn toch? Als het maar niet de laatste is, haha!!

Nog eventjes over het werk dan. Sinds de vorige keer is er best wat veranderd en gebeurd. Op twee avonden hebben we fietsers gehad. Dit is een club die met zijn 20en reizen op de fiets en met de bus door Zuid-Afrika, allemaal Duitsers, wat een gekken. Deze sliepen allemaal bij ons en ook diner, lekker druk en een georganiseer, maar alles verliep op rolletjes. Ze waren wel heel dankbaar en ze zwaaiden ons dan ook uit bij vertrek met de bus. Ook was er nog een andere groep van 13 man, ook fietsers. Zij deden met een wedstrijd mee, de Double Century. Een wedstrijd die begon in Swellendam en dan na 201 kilometer ook weer in Swellendam eindigde, door de bergen en wat nog meer. ’s Avonds diner en ’s ochtends om 5 uur ontbijt. Verder hadden we er niet veel omkijken naar, aangezien zij hun kont gingen pijnigen voor 7 uur lang, mij niet gezien! Voor de rest is Adele vertrokken vanaf maandag. Zij heeft ander werk gevonden, wat betekend dat Michiel en ik de enige zijn naast de eigenaren en de schoonmaaksters. Nu is het nog te doen want tot 20 december is het niet druk, 3 of 4 kamers of zelfs minder tot niks. Daarna zijn we tot half januari volgeboekt elke dag, dus dan is het kijken hoe het dan gaat lopen. Voor de rest is er niet veel te melden over het werk.

Buiten het werk om zijn er nog de school taken die gedaan moeten worden. Twee weken terug heb ik uitslag gekregen van het voorstel van de thesis dat ik had ingeleverd. Positief in februari mag ik beginnen afstuderen, jeeej! Verder nog de stage toetsen die gedaan moeten worden, maar net zo als het vorige verhaal heb ik nog steeds niet veel motivatie, haha!

Verder hebben Michiel en ik een keer samen gegolfd. Dit ging ‘geweldig’! Wij, professionals, zijn maar 4 balletjes kwijt geraakt en zo ongeveer een heel zakje pinnetjes. De bal ging netjes over de grond bij elke slag, want als je het zo ver door de lucht slaat kun je hem niet volgen was mijn motto. Moeten die amateur golfers maar eens een voorbeeld aannemen. In plaats van een hole in one te slaan, kwam mijn persoonlijk record op een hole in zestien uit. Ook veel leuker toch? Meer te doen, meerdere keren de bal slaan, perfect!! Misschien toch eens tijd voor een lesje…

Zo.. dan ga ik maar eens de lichten aan doen buiten. Het is bijna sinterklaas hier, eens kijken of er nog wat in mn schoen komt. Fijne avond nog! De foto’s hebben nog wel even zijn tijd nodig om te uploaden, zoals altijd, dus dit verhaaltje zal ook nu wat later online komen te staan!

De link voor de foto’s: https://plus.google.com/photos/101913086904916277859/albums/6088652744357638529?authkey=CNSwxoKq0fekpQE

Tot de volgende keer.