'N maand op die pad!
Door: Hanneke Olthof
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
11 Oktober 2014 | Zuid-Afrika, Swellendam
Et is ’n rukkie gelede sedert die vorige verhaal, daarom gaat ons vinnig begin. Die internskap periode is begin, van wat daar nou n’ maand op sit. Hopelijk vertaald Google Translate het net zo goed voor jullie als dat het bij mij heeft gedaan.
Eers oor die werk. Een maand geleden stonden Michiel en ik om 11 uur ’s ochtends op de stoep bij het hotel, het ging beginnen. Eerst hebben we heel veel informatie gekregen en een rondleiding over het hele terrein. ’s Middags moest Marjolein, de eigenaresse, even weg, dus bleven we achter om boekjes te lezen over het hotel en omgeving. Daarna zat de dag er alweer op om 5 uur, geen verkeerde uren ofwel? Veel eerste indrukken gekregen waarmee het een goed begin was van de tijd die komen ging. De twee dagen erna hadden Michiel en ik beide dezelfde shift, dit om alles aan ons beide uitgelegd te krijgen. Zoals hoe de tafelopzet van het diner en ontbijt is, wat je doet bij een check-in en wat je doet wanneer een kamer is schoongemaakt. We hebben ook veel tijd in de kamers zelf doorgebracht om de ‘feeling’ te krijgen, hoe ze dat hier mooi zeggen, met het product. Ja, ja, deftige woorden. Wel goed aangezien je zo wel het gevoel voor detail krijgt waar de eigenaren veel nadruk op leggen dat in de kamers aanwezig moet zijn. En toen was het opeens donderdag, maar hier kom ik later op terug. Dit was de eerste dag die ik vrij was en daarna begon het werken weer. Veel introductie en veel meekijken met Adele, de dutymanager, en de andere medewerkers om alles onder de knie te krijgen. Het seizoen is nu net officieel begonnen in Zuid-Afrika, dit loopt van begin oktober tot de periode rond Pasen. De eerste maand was het dur nog zeer rustig in het hotel. Vaak hadden we maar een kamer bezet en hoogstens twee of drie, dit betekende dan dat je voor diner maar vaak twee, maximaal vier gasten had. We hebben ook een paar dagen gehad dat er zelfs helemaal geen check-ins waren, toch moet er wel iemand aanwezig zijn voor het geval dat er een walk-in komt. Het wachten wordt dan best frustrerend. Op die momenten voelde ik me best nutteloos, dit heb ik ook aangegeven en daarom hebben we een paar taken gekregen, buiten het meekijken en uitproberen van de dagelijkse zaken om. Taken waar dan aan gedacht moet worden zijn het op orde krijgen van de stocklijsten, het maken van trainingsmappen, het maken van documenten die nog niet aanwezig zijn, het ontwikkelen van een plattegrond van het hotel en het helpen bedenken van extra kleine dingetjes en nieuwe gerechten voorop de lunch en picknick kaart.
Nu lijkt het net alsof het werk zeer deprimerend is, maar dat is het vooral niet. Elke dag die gewerkt wordt is weer een andere dag. Omdat het een kleinschalig hotel is krijg je veel contact met de gasten, wat het elke keer weer spannend maakt wat je voor je neus krijgt. Twee weken terug was er een gast die niet zo leuk aankwam, maar doordat je met zijn allen je best hebt gedaan ging hij met een glimlach van zijn gezicht terug naar huis. Als het seizoen zich vordert zal het drukker worden, hier hebben we afgelopen week een voorproefje van gehad. Het hele hotel was op het laatste moment volgeboekt met een extra kamer in de Villa. Michiel en ik waren samen met Marjolein de hele ochtend en middag weg, we moesten ons visa verlengen, daarover meer later. Toen we terug waren moesten we even meehelpen. Het was op die dag 40 graden en iedereen kwam een drankje doen op de stoep en daarna bleven er nog eens 9 gasten dineren. 9 gasten, dat is toch niks…!! Zo denk ik nu ook nog steeds, maar met een kleine keuken en het weinige personeel dat je hebt, moet dat een hele uitdaging worden. We zullen zien! We hebben het in ieder geval een avondje gehad waar we lekker door konden lopen en de hele tijd wat te doen hadden, fijn om na een rustige periode mee te maken. De rest van de dagen heb ik niks over te vermelden. Beetje bij beetje krijgen we steeds meer uitleg over hoe je een reservering moet maken, hoe je moet uitchecken en over hoe je iemand moet mailen. Als afsluiting van het werkgedeelte een andere dag die ik heb meegemaakt woensdag. Met anders bedoel ik niet de normale gang van zaken. Er vond een conferentie plaats bestaande uit 21 gasten die kwamen vergaderen met eten en drinken inclusief. Dinsdag eerst alles opgebouwd, waar mijn buddie ook mee kwam helpen. Hij is mijn angstaanjagende partner voor de rest van zijn leven voordat hij vermoord wordt. Een spin die net zo groot en dik was als de tokkies, ooh… gelukkig zijn de muren hier wit, maar als hij opeens niet meer op zijn plek zit, krijg je toch wel de kriebels. Maar goed, weer terug naar het onderwerp. Het was een uitdagend en druk dagje om meegemaakt te hebben, een goede voorbereiding op wat ik moet onderzoeken.
Meteen de overstap gemaakt naar een klein stukje over school. Helaas mag ik niet alleen stagelopen van school, daarnaast moet ik ook een onderzoek uitvoeren waar uiteindelijk een adviesrapport uit moet komen. Roy en Marjolein hebben mij gevraagd of ik conferences en trouwerijen kon gaan onderzoeken. Hoe zit de markt in elkaar, wie zijn de concurrenten en wie zijn er geïnteresseerd, met deze informatie kan er dan uiteindelijk een implementatieplan gemaakt worden waarop het hotel kan voortbouwen in de toekomst. Twee weken terug heb ik de analyse hiervoor al moeten inleveren, waar ik gisteren uitslag van heb gehad. De studiepunten zijn binnen en nu mag ik echt met het onderzoek beginnen. We zullen zien hoe het gaat lopen, het begin is er in ieder geval.
Dan nog een laatste stukje over alles wat er rondom het werk en school gebeurd. Eerst moest ik nog terugkomen op de eerste donderdag in Swellendam. Het was een speciale dag die ik alweer voor de derde keer in het buitenland vier. De dag begon vroeg, aangezien het niet super donker in de kamer is en de ganzen om half 7 al tekeer gaan, lukt het uitslapen nog niet echt. Eindelijk heb ik de oplossing hiervoor, kranten tegen het raam aanplakken en handdoeken voor de buitendeur, tadaa.. eens kijken of dat vannacht werkt. Maar goed, vanuit Nederland had ik twee cadeautjes meegekregen om mijn verjaardag goed in te luiden. Deze werden natuurlijk meteen opengemaakt, en leuk dat het was. Van Charlotte kreeg ik een drinkbeker van Mylene (beetje reclame maken, super leuk om een keer een avond aan huis van te houden!!!) en kaarsjes. En van m’n ouders kreeg ik een mooie kaart met leuke inhoud Daarna was het tijd voor boodschappen, eenmaal weer thuis aangekomen heb ik een lekker verjaardag ontbijt gegeten met een kaarsje erbij en al. Toen ben ik even naar het hotel gegaan, dit omdat ik de dag ervoor cup cakes had gebakken. Wie jarig is moet trakteren toch.. Verder heb ik de dag doorgebracht met skypen, filmpje kijken en om 5 uur een drankje bij het hotel met de eigenaren, van wie ik een leuk pakketje heb gekregen met zeepjes, badschuim en meer. ’s Avonds heeft Michiel mij mee uit eten genomen, wat heel lief en lekker was!
Het Wi-Fi hier is niet echt snel en in de cottage moet ik met mijn mobiel tegen het raam aanstaan, dus als iemand een appje van mij krijgt, onthoud dat er veel moeite voor is gedaan! Misschien komt het slome internet wel doordat de kat op het kastje ligt, zal wel lekker warm zien voor het feit dat het hard moet werken om iets uit te zenden. Twee weken terug kregen de eigenaren een nieuw huisdiertje, Mandiza. Ze hebben altijd honden gehad, maar deze zijn helaas overleden. Daarom kregen ze een nieuwe, een doberman, een schatje. Omdat ze nog een baby is kunnen ze haar niet alleen achterlaten. ’s Avonds was een vriendin van de eigenaren op bezoek, dus ik mocht even oppassen. In de Villa, niet verkeerd! De Villa is een nieuw project dat vorig jaar is afgerond. De laatste dingen moeten er nog aan afgemaakt worden, maar zodra alles klaar is kan het in de verhuur gaan voor de gasten die minimaal een week willen verblijven. Tot die tijd wonen Roy en Marjolein erin, zelf zou ik er nooit meer weg gaan, wat een huis, phoe.. Deze avond was dus goed besteed met een slapend hondje die mn schoot lekker warm hield en een televisie met alle zenders erop die je maar kunt bedenken. In de cottage hier hebben we maar drie zenders, waar op een dinsdagavond gewoon Barcelona-PSG uitgezonden werd.
De omgeving hier is prachtig en met de mountainbikes van het hotel hebben Michiel en ik deze bekeken. Daar moet je trouwens wel wat conditie voor hebben, het is heuvelachtig. De heenweg is pittig, maar de terugweg is lekker de pootjes omhoog. De eerste dag die we samen vrij waren hebben we de wildebraam farm bekeken. Hier verbouwen ze zelf hun berries en wat nog meer, hier maken ze ook zelfgemaakte jam, likeuren en sauzen van. Nooit verkeerd om te proeven. In de dagen daarna dat ik een keer vrij ben geweest heb ik het stadje een beetje verkend. Een paar restaurantjes uitgeprobeerd, je moet toch weten wat je de gasten adviseert om heen te gaan toch? Gisteren hebben Michiel en ik geluncht bij een tentje waar je in de winkel zit waar ze ook spulletjes verkopen, super leuk en knus en gratis. Dit had Marjolein geregeld toen ik een keer mee was om iets weg te brengen, ook nooit verkeerd toch, we blijven tenslotte echte Nederlanders. Voor de rest nog een paar kleine dingen die we hebben gedaan, we hebben pizza gehaald, veel gegeten, kleine hapjes uitgeprobeerd op het werk, koekjes gebakken en we zijn naar George geweest. In deze stad moesten we komen voor de aanvraag van de verlenging van ons visum. Alles is goed gegaan, voornamelijk alleen het veel te hoge bedrag betaald en nu kunnen we over 6 tot 8 weken terugkomen om de stempel op te halen, afzetterij..
Voor de rest is er niet veel om te vermelden. Het weer valt nog een beetje tegen, de afgelopen week veel regen gehad, maar de temperaturen worden steeds een beetje beter. Vandaag ben ik ook nog vrij. Zo meteen eerst een paar kaartjes op de bus doen, hopelijk komen ze snel aan. In de tijd dat ik hier zit heb ik nog maar een kaartje ontvangen, terwijl ik weet dat er nog 5 onderweg zijn.. best apart. Maar hoe kan het ook anders dat de postkantoren moeten staken. Niks aan te doen, met een beetje geluk komen ze nog aan voordat ik weg ga in februari. Owja.. van Egypt Air nog niks gehoord. Wel e-mails ontvangen, maar niet met blij nieuws. Ze sturen ons van het kastje naar de muur, ook dat zullen we zien. Voor de rest ga ik vandaag voor het eerst naar de sportschool, jaja.. dat moet ook gebeuren, begin het al te voelen:P en vanavond ga ik waarschijnlijk in een hotelkamer zitten. De eigenaren hebben gezegd dat wanneer je wat wilt zien op tv, je altijd in een kamer kunt zitten die niet bezet is. Dus vanavond doe ik mijn oranje shirtje aan en ga het volkslied met volle borst meebleren.
Natuurlijk zijn er ook weer foto’s bijgevoegd, zie de link. https://picasaweb.google.com/101913086904916277859/20141011?authkey=Gv1sRgCKr1lIq8z5rsXg
Tot gou.
Ook deze keer waren de foto’s het knelpunt van het uploaden. Daarom een dagje later geüpload dan gepland met spierpijn
-
12 Oktober 2014 - 12:41
Mama:
Fijn om de zondag zo te beginnen, de krant aan de kant gelegd om
jou belevenissen te lezen.
En het is gelukt.
Het gaat ook hier helemaal goed komen.
Geniet van elk moment.
Kusjes Papa en Mama. -
13 Oktober 2014 - 21:10
Ania:
Holla hanneke,
Super gaaf om te lezen!
Ben stiekem toch wel een beetje jaloers op je.
Echt leuk om te lezen, wat zal je wel niet
Hebben gedacht 9 Personen eten hahahah
Stressss ahahahhaah,
Terwijl je weet hoe het bij valk kan gaan!
Eitje hahaha. 2 vingers in me neus.
Met jou ervaring bij van der valk kan je daar
Hun heel veel leren ahhahaa.
Heel veel plezier nog voor je weet ben je weer terug,
Geniet he!!!!
Ben benieuwd naar jr volgende verhalen.
Groetjes uit hollandia -
14 Oktober 2014 - 22:21
Vivian Liebers:
Hoi Hanneke!
Wat geweldig om je reisverhalen te lezen. Stiekem wou ik dat ik nog wat jonger was, nog zo lekker vrij om te gaan waar je wilt....Fijn dat het wat drukker wordt, voel je je in ieder geval wat nuttiger. En wat een schatje die hond, kun je 'm niet meenemen? Toen ik net bij jullie kwam was dat ook jullie hond een dobermann, pascha. Weet alleen niet wat je daar van mee hebt gekregen. Gisteren was ik samen met een vriendin en onze kinderen in Borne, dus ik kon het niet laten bij jullie thuis langs te gaan. Blijft na al die tijd vertrouwd....De meiden werden begroet met een kus van Kwik, de blijerd. Lekker bijgepraat mer je moeder en een rondje stallen gedaan. En je vader....die was druk als altijd, haha.
Nou meid, geniet lekker verder van je prachtige avontuur.
Hartelijke groet, vivian -
15 Oktober 2014 - 19:28
Truus Olthof:
Hoi Hanneke!
Tsjonge,jonge!Negen gasten in een keer aan tafel.Dat zet nog
eens zoden aan de dijk!En wat een omzet!!!
Daar kan van der Valk nog van leren.Maar,Hanneke,ik vind het weer een
leuk verhaal.Makkelijk om te lezen.Leuke humor erbij!Super!
Ik wens je verder heel veel succes met je opdrachten en ik hoop dat je
ook nog een beetje kunt genieten van je vrije tijd.
Liefs XXXXX Truus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley