My Birthdag, The Games and moor!

There was a wash list of dingen die ik vandaag wou doen. Wasjes draaien, huiswerk (jaja) maken, skypen, een verslag schrijven, het huis aanvegen, Twente kijken en natuurlijk ook een beetje nothing doen want het is toch wel mijn vrije dagje vandaag. Alle dingen heb ik keurig behandeld, hopelijk krijg ik deze taak ook vandaag af. Laten we maar gauw beginnen dan!
Het is alweer een maandje geleden dat ik wat geschreven heb, dus veel gebeurd. Laten we even back looken.
Eind augustus begon het hotel zich om te toveren tot een olympisch hotel. Overal hingen de logo´s van de Paralympics aan de muur en de mascottes, wenlock en mandeville, dit was omdat het wij het Officiële Paralympisch Hotel waren. Na 2 weken normale drukte te hebben gehad, elke dag ongeveer 250 check inns en check outs, zou de drukte weer beginnen zoals ook tijdens de Olympische Spelen waren verwacht. Tijdens de eerste dag en de dag na de sluitingsceremonie was het chaos, daartussen was het wederom relaxen. Het paralympische comité had voor 90% het hotel afgehuurd en deze gasten verbleven voor de hele periode. Maar niet getreurd er was veel te beleven! Veel gasten, veel wensen. Veel sponsoren, veel scheidsrechters en veel belangrijke mensen. Een praatje hier een praatje daar en alles was super georganiseerd, you could suck a dot on it. De paralympische desk stond opgesteld door onze hele hal en ook de ticket centrale zat er en waarom zou je daar niet van gaan profiteren.
Op de dag dat de spelen begonnen was ik vrij en Richelle had een late dienst. We hadden al de hele ochtend gekeken op de site van de spelen voor tickets, voor zondags omdat we dan allebei vrij hadden, maar niks was beschikbaar. Later toen Richelle naar het werk toe was dacht ik laat ik nog eens kijken. En waarempel er waren tickets vrij voor de finale van het vrouwen zitvolleybal. Kopen dus. Maar helaas geen tickets voor rolstoelbasketbal voor die zondag waar we zo graag naar toe wouden. Die vrijdag moest ik weer werken en ik dacht laat ik eens een gokje wagen. Euhh.. sir, do you have some tickets left for Sunday, wheelchair basketball, Holland against Australia?? Well.. let me look! Yes we have some left, but we actually are closed now, so if you run upstairs to your locker and get the money you will get it. Nou.. ik wist niet hoe snel ik naar boven moest rennen om mijn bankpasje te halen, mijn glimlach heb ik de rest van de dag niet meer van mijn gezicht afgekregen.
Nog even terug naar het werk. De spelen waren afgelopen op 9 september, dus er was complete chaos verwacht op de 10e. Gelukkig stonden we ook met veel mensen achter de balie, many hands make light work. Iedereen checkte out, de housekeeping ging crazy. Vanaf die dag is het weer back to normal. Druk! Met als hoogte punt vorige week vrijdag, toen had ik een late dienst van receptie. Achteraf ben ik toch wel blij dat mijn switchboard collega ziek was, wat een gekke boel. Paar dagen ervoor was er wat mis gegaan bij de reservering afdeling, waardoor we -60 stonden. Dus 60 gasten die zonder kamer kwamen te zitten. Alle zuster hotels gebeld en gelukkig is alles goed opgelost, we konden ze allemaal onderbrengen, it didnt walk out of the hand. Zoiets kan een keer gebeuren en zoiets moet je ook a time with have made, maar de spanning is toch een ander verhaal. Een ander punt was afgelopen maandag, er kwam een hele grote groep die dag voor een conference, ongeveer 200 gasten. Gelukkig hadden we nog 200 kamers to sell (kamers die leeg stonden die nacht), dus konden we de gasten die gewoon al om 10 uur kwamen inchecken, terwijl de normale incheck tijd 2 uur is. Met 6 man stonden de achter de balie en er stond gewoon nog een lange rij om een kamer te bemachtigen, wederom crazy. Dat is Grange Hotels, altijd wat too see.
Dat was het werk gedeelte wel ongeveer. Veel verschillende shifts gedraaid de afgelopen weken, zo kun je ook mooi alles doen, inchecken, uitchecken, late charges, cash bills en veel meer.
Buiten het werk om is alles ook nog heel interessant. Vooral omdat ik kaartjes heb kunnen bemachtigen van de Paralympische Spelen. Zondags hadden Richelle en ik er een mooi dagje van gemaakt. Eerst zijn we naar Camden Town geweest, dat is een plaatsje was best wel alternatief is, maar daar heb je allemaal leuke tentjes en ook voor not that much money, wat de Nederlanders altijd wel leuk vinden. Een lekkere gezonde lunch gegeten, fruit aan een stokje met heel veel chocolade en marshmallows erover heen, dat dacht ik toch. Daarna zijn we door gegaan naar de North Greenwich arena. Na de security te zijn gepasseerd, waar Richelle haar geliefde deodorant moest afstaan, het lijkt wel een vliegveld, hebben we die arena rondgekeken. We hadden nog geen avond eten gehad, maar daar was gegoeg om ons buikje te vullen. Na alle tentjes te zijn afgelopen hebben we uiteindelijk voor Frankies and Bennys hebben gekozen, wat not a bad choice was. De bediening was goed, het eten was super en het toetje was nog beter. See pics. Met een a little too fulle maag gingen we het stadion binnen waar we eerst een mannen wedstrijd gingen kijken van the USA tegen Australie. Spectakel, vuurwerk, bloed, zweet en tranen. Dat bloederige kon soms ook nog maar eens uitkomen ook als ze weer elkaar tegen de grond duwden met hun rolstoelen en dan compleet op de grond lagen. Heel apart om te zien, van zulke stoere mannen, groot sterk bovenlijf en dan zonder benen. Daarna kwam ´ons´ Oranje, een mooi volkslied, een goede warming up en dat allemaal te bezichtigen vanuit het oranje vak. Defense, Defense, Defense... nou, dat was ver te zoeken. Ze stonden al meteen zo´n beetje 8-0 achter. Helaas hebben we de wedstrijd ook verloren, maar het was heel speciaal om mee te maken. De dagen daarna gewoon weer gewerkt en lekker thuis gerelaxd. Is ook lekker, filmpjes kijken, koken en gewoon complete niks doen. Toen brak de dag aan voor de tweede Paralympische wedstrijd. Eerst een afspraak voor mijn nationale verzekerings nummer gehad, het leek net of ik in het midden-oosten terecht was gekomen, dan weet je het al wel een beetje hoe het was. Daarna samen met Richelle lekker geluncht bij Leicster Square en gezeten in het gras onder het genot van het zonnetje bij London Eye. Daarna thuis gegeten en op weg naar ExCeLL Stadion. Ook heel indrukwekkend, niet zo´n heel mooie accommodatie voor sporten, maar het was in ieder geval Groot. De Nederlandse volleybalsters hadden helaas net niet de finale gered, maar brons was ook goed. Jammer genoeg zijn ze er met een dikke 3-0 nederlaag in gegaan. Toen de finale, spannend... Amerika-China. China won, hoe kan het ook anders... Op naar huis na wederom een geweldige avond te hebben gehad!
De dagen daarna niet veel bijzonders gedaan en toen.... mijn verjaardag. Al mijn 2e verjaardag in het buitenland. Al veel pakketjes gekregen, uit Amerika en uit Nederland en hier kwamen ook nog een paar cadeautjes erbij. Het lijkt trouwens wel of iedereen mij vet wil mesten, bekijk de foto´s maar! Nou.. de dag begon vroeg. Ik had een vroege dienst, taart hoort er natuurlijk bij op je verjaardag dus die had ik maar meegenomen om te delen met mijn collega´s. Na het werk ben ik naar huis gegaan en toen naar Covent Garden. Hier wachtten Sarah en Mirella mij op. Ook ging Sandra, een collega uit Duitsland, mee. Even later sloten Richelle en Amy zich ook aan. Samen hebben we super lekker gegeten bij een Italiaans tentje en daarna hebben we nog een paar foto´s gemaakt bij Leicster Square en Picadilly Circus. Nederlanders kom je ook overal tegen. Vraag je iemand om een foto te maken. Can you please take a picture of us? Oh, yes of course. Zegt die man tegen haar, nou... schiet even op, we moeten zo weg. Zeg je terug: Zou u misschien ook dit grote scherm op de achtergrond willen zetten? Die vrouw schiet helemaal in de lag, blijkt ze ook nog uit Enschede te komen ook nog, Proud To Be A Tukker. Nu ook vooral ik tijdens dit verhaaltje naar Twente aan het kijken ben, ze staan al 1-0 voor. En Richelle denkt volgens mij dat ze haar kunnen horen daar op het veld.
De vorige week donderdag ben ik eventjes naar centrum London geweest, hier moest ik toch het nieuws uitproberen dat ik van Sarah had gehoord. Er zat een Nederlands tentje in China Town, dus hup Hanneke even Soho door gewandeld, paar boekenwinkeltjes door gekeken en toen maar naar het cafe toe. Een broodje kroket, een frikandel of toch maar een kaassoufletje?? Uit eindelijk werd het toch de vertrouwde kroket, hopelijk van Nederlandse bodem, hij smaakte in ieder geval goed. Verder heb ik niet zo veel bijzonders gedaan. Michael heeft een heel mooi programma´tje op mijn computer gezet waarmee je films kunt downloaden, die heeft zijn werk al wel bewezen gisteren op mijn eerste vrije dagje van de week. 3 films gekeken, Harry Potter, Pirates 4 en The Lucky One. Met een bak popcorn op schoot was het heerlijk genieten, vandaag moest ook The Incredibles er aan geloven. Het niveau staat weer vastgesteld voor de komende weken. Ook heb ik gisteren hard gelopen, die nodige pondjes moesten er toch maar weer afgetraind worden. Niet dat ik ze er vandaag alweer bij opgegeten heb, maar dat terzijde... ik kan het wel voelen in mijn kuitjes. De volgende keer toch maar een iets kleiner rondje maken. Nog een verhaaltje. Dinsdag kwamen Bianca en Mirella nog even langs, Bianca had het huis nog niet gezien, dus ik neem haar even mee voor een rondleiding. Zegt ze opeens, volgens mij is dat een spin daar. WAAHHH... Riicccheeelllleeeeee.... alsjeblieft, wil jij die weghalen?? Hij zat onder het bed, er zat geen matras op, vandaar dat we het konden zien. Richelle tussen de spijlen van het bed instaand rent die spin weg, gillen kan ik je vertellen... we leken wel net van zulke bange meiden. Dat was mie ook een avontuur. Dat was het dan wel weer. Waarschijnlijk weer een veel te lang verhaal, zoals ik elke keer zeg, but gut! Er staat nog veel moois op het programma!!! Volgende week komen mijn ouders langs en de buren komen ook mee! A lot to look forward too. De rust is afgelopen, dus Stand Up If You Are For Twente! Tot snel! Hier is de link voor de foto´s: https://picasaweb.google.com/109126052390380746977/London4